Uşaqları kütləvi şəkildə məzara qoyduq-Məhəbbət Zeynalova ölkənin yeganə uşaq qəbiristanlığından DANIŞDI-VİDEO

Azərbaycanda tək uşaq qəbiristanlığının Sumqayıt şəhərində yerləşdiyini çoxları bilmir. Bu məkan təkcə kiçik məzarların toplandığı bir sahə yox, bir dövrün ağır faciəsinin, yüzlərlə körpənin səbəbsizcə itirilmiş həyatının səssiz şahididir.

Burada illər öncə kimyəvi zavodların zəhərli tullantıları səbəbindən kütləvi şəkildə dünyasını dəyişən körpələr dəfn edilib. O dövrdə şəhərin sənaye zonasında baş verən kimyəvi çirklənmə elə ciddi həddə çatmışdı ki, körpələrin bir qismi ana bətnində həyatını itirir, bir qismi isə doğulduqdan cəmi bir neçə ay sonra dünyasını dəyişirdi. Bu dəhşətli hal uzun müddət davam edib və Sumqayıt tarixində qara izlər buraxıb.

Sonradan zavodların fəaliyyətinin dayanması, təhlükəli emissiyaların azaldılması nəticəsində uşaq ölümləri kəskin şəkildə azalıb. Lakin arxada qalan yüzlərlə kiçik məzar bu gün də həmin dövrün izlərini daşıyır. Təəssüf ki, indi bu uşaq qəbiristanlığı demək olar ki, tamamilə baxımsız vəziyyətdədir. Burada dəfn olunan körpələrin böyük bir qismi ana bətnində və ya dünyaya gələn kimi həyatını itirdiyi üçün onların cinsiyyəti, kimliyi və adı bilinməyib. Bu səbəbdən başdaşları qoyulmayıb və zamanla həmin məzarlar demək olar ki, torpağın altında itib-batıb.

Bu ərazilərdə müəyyən abadlıq işləri aparılsa da, ümumi mənzərə ürək ağrıdır. Qəbiristanlıq həm fiziki baxımdan baxımsızdır, həm də mənəvi olaraq unudulmuş kimidir. Bura gələn hər kəs sanki illərlə danışılmayan bir faciənin nəfəsini hiss edir. Kiçik məzarların susqunluğu isə bir dövrün acı həqiqətini xatırladır. Sənaye tullantılarının qurbanı olmuş günahsız körpələr…

Bu uşaq məzarlığının hazırkı vəziyyəti həm yerli qurumların diqqət yetirməli olduğu ciddi bir sosial problemdir, həm də ölkənin ekoloji tarixində baş vermiş faciənin unudulmaması üçün vacib bir xatırlatmadır.

Uzun illər öncə zəhərli tüstünün qurbanı olan bu körpələrin xatirəsi baxımsızlıq içində yox olmalı deyil. Uşaq qəbiristanlığının bərpası, abadlaşdırılması və qorunması həm tarixi məsuliyyət, həm də mənəvi borcdur.